top of page

Tüylü Hücreler Nedir? | İç Tüylü & Dış Tüylü Hücreler | Mekanizmaları Nasıldır? | Fizyolojik Yapıları & Özellikleri

Bir tüylü hücre yaklaşık olarak ~30 µm uzunluğundadır. Stereosilya ise ~5 µm genişliğindedir. Tüylü hücreler, ses titreşimleri ile eş güdümlü olarak açılıp kapanır. İyon kanalları ile mekanik enerjiyi elektrik enerjisine dönüştürürler. Stereosilyalar, tüylü hücrelerin endolenfe doğru uzantılarıdır. Stereosilyalar bazal bölgede incelirler. İncelmesi, bazal bağlantı noktalarından hareket etmesini sağlamaktadır.

tüylü hücre nedir? stereosilya nedir? iç tüylü hücreler nedir? dış tüylü hücreler nedir?

  • Hücredeki apikal yüzeyde yer alan tüy demetleri hücrenin reseptör aracıdır.

  • Frekansa bağlı olarak morfoloji gösterirler.

  • Yüksek frekanslarda stereosilya boyu kısalmaktadır (apikalde uzunken bazalda kısa).

  • Stereosilyalar özelleşmiş mikrovilluslardır.

  • Tüylü hücreler iki tiplidir. Bunlar koklear tüylü hücreler ve vestibüler tüylü hücrelerdir.

  • Koklear tüylü hücrelerden olan "matür koklear tüylü hücreler" kinosilyum içermemektedir.

  • Tüylü hücrelere mekanik bir uyaranla uyarıldığında, hücrede elektriksel bir tepki meydana gelir.

  • Mekanik uyarım, duyarlı olan iyon kanallarının açılmasıyla meydana gelen reseptör potansiyelidir.

  • Mekanoelektriksel transdüksiyona katılan iyon kanalları, stereosilyalarda yer alan elastik yapılarla açılmakta ve kapanmaktadır.

  • Tüylü hücrelerin kalıcı hasarına neden olan aminoglikozid antibiyotikleri; streptomisin, gentamisin'dir.

  • Stereosilya'da esas proteinler; Aktin, Myosin VI, Myosin VIIa, Myosin XV, Myosin V'tir.

  • Tüylü hücre, kolon tip şekle sahiptir. Dentrit ya da aksona sahip değillerdir.

  • Tüylü hücrenin apeks bölümü duysal olmayan destek hücreleriyle bağlantı kurmaktadır.


Korti Organı'nın Çalışma Mekanizması

Baziler membranın üzerinde yerleşmiştir. Baziler membran mekanik uyarana karşı titreşim gösterdiğinde, Korti organı ve tektoriyal membran da titreşir.


Ses uyaranı geldiği zaman, bazier membran ve Corti organı yukarı yöne hareket eder. Tektoriyal membrana bağlı olan stereosilyalar da ekstansiyon yönüne doğru yatmaktadırlar.


Bu aşamalar sonucu ile defleksiyon hareketi meydana gelir. Stimulusun yani ses uyaranının mekanoelektriksel dönüşümü (transdüksiyon) gerçekleşmiş olur.


Titreşim sürecinin orta noktasında tüylü hücreler tekrar eski dinlenim pozisyonuna dönmektedir.


İç Tüylü Hücreler

İç tüylü hücreler kadeh şeklindedir. Nukleus'u merkezde yer almaktadır. Koklear kanal boyunca tek sıra halindedirler. Stereosilyaların dizilimi "U" şeklindedir. İç tüylü hücrelerin gövdeleri birbirinden ayrılmamaktadır.


İç tüylü hücrelerin arasında doğrudan bir iletişim söz konusudur. Hücreler arasında ise özelleşmiş bağlantılar keşfedilememiştir.


Hücre bağlantıları, destek hücrelerle sıkıdır. Komşu bağlantıları sağlamdır. Hücrenin apikal kısmı skala media bölgesinde endolenf ile bazolateral kısmı ise perilenf ile çevrilidir. Ayrıca destek hücreleri ve nöron terminalleri ile de çevrilidir.


Dış Tüylü Hücreler

Dış tüylü hücreler uzun ve silindirik yapıdadır. Nukleusu bazal'a yerleşiktir. Koklear kanal boyunca 3-4 sıra dizilim göstermektedirler. Stereosilya dizilimi "W" şeklindedir.


Dış tüylü hücre uzunluğu koklea boyunca değişiklik göstermektedir. Bazal'da apikal'e göre daha kısadır.

dış tüylü hücre yapısı

Apikal kısım: Stereosilya defleksiyonuna göre transdüksiyon kanalları aracılığıyla mekanik enerjinin elektriksel enerjiye dönüştüğü kısımdır.


Lateral kısım: Elektrik enerjisinin mekanik enerjiye dönüştüğü ve biyotransformasyonun gerçekleştiği ve koklear ampliferin "elektromotilitenin" oluştuğu kısımdır.


Basal Kısım: Sinaptik yapılardan olan nörotransmitter'in salınması ile mekanik enerjiyinin elektriksel enerjiye dönüştüğü bölümdür.


Dış tüylü hücreler, lateral duvarda, lokalize olmuş protein ya da motor proteinler konformasyonal değişikliklerde tüylü hücre uzunluğunu değiştirebilirler.

Başka bir ifadeyle, dış tüylü hücreler transmembran voltaj değişikliklerine cevap olarak uzunluklarını değiştirebilme özelliklerine sahiptirler.

Bu elektromotil yanıt, Prestin olarak adlandırılan membrana bağlı protein molekülünün yapısal değişikliğinden kaynaklanır.

Dış tüylü hücre motilitesinde, membran potansiyeli değişikliklerinde hücrenin aksiyal sertlik değişiklikleri de eşlik etmektedir.


[VestibuloCochlear (Vestibüler & Koklear), İşitme & Denge Bilimi'ne Hizmet Eden Topluluk için Oluşturulmuş, Deneyimsel ve Sonuçsal Bir Projedir.] [Odyometri & Odyoloji Camiası için Özgün Notları, Tasarımları & Derleme Makaleleri İçerir.]

Anahtar Kelimeler

baziler membran, bazal bölge, korti organı, apikal bölge, endolenf, kinosilyum, tüylü hücreler, membran potansiyeli, stereosilya, aminoglikozid, iç tüylü hücreler (İTH), dış tüylü hücreler (DTH), iyon kanalları, mekanik enerji, elektrik enerjisi, tüy demetleri, mikrovillus, koklear tüylü hücreler, vestibüler tüylü hücreler, matür koklear tüylü hücreler, mekanoelektriksel transdüksiyon, streptomisin, gentamisin, aktin, tektoriyal membran, defleksiyon hareketi, stimulus, biyotransformasyon, elektromotilite, reseptör potansiyeli

bottom of page