İç Kulak ve İşitme Sinirinin Elektrofizyolojik Değerlendirilmesi: Elektrokokleografi (EcochG)
Elektrokokleografi (EcochG), işitme organına gönderilen uyaranların koklea ve işitme sinirinde meydana getirdiği elektriksel aktivitelerin uyarana senkronize olarak kaydedilmesidir. Bu teknik, koklea ve koklear sinirdeki potansiyellerin kaynağına yakın bir alandan kayıt yapılmasına dayanır ve bu yüzden "yakın alan tekniği" olarak kabul edilir.
Yakın Alan Tekniği ve Uyarılmış Potansiyel Cevaplar
Yakın alan tekniği ile elde edilen uyarılmış potansiyel cevaplar şunlardır:
Koklear Mikrofonik (CM)
Sumasyon Potansiyeli (SP)
Nöral Potansiyeller (Aksiyon Potansiyeli - AP, Bileşik Aksiyon Potansiyeli - CAP)
Bu yöntem, işitme organının iç dinamiklerini ve sinirsel aktiviteleri detaylı bir şekilde incelemeye olanak sağlar.

Klinik Uygulamalar ve Tanısal Kullanımlar
EcochG, çeşitli klinik durumların tanı ve değerlendirilmesinde kullanılır:
Meniere Hastalığı: Meniere hastalığının tanısında önemli bir rol oynar ve hastalığın tedavi sürecini izlemek için kullanılır.
Cerrahi Operasyonlar: İşitsel cerrahi operasyonlar sırasında koklear fonksiyonları değerlendirmek için kullanılır.
Perilenf Fistülü: Tanı ve değerlendirmede kullanılır.
İşitsel Nöropati: Bu nörolojik bozukluğun tanısında kullanılır.
İşitme Eşiği Tayini: İşitme eşiğinin belirlenmesinde önemli bir araçtır.
ABR’nin 1. Dalgası: ABR (Auditory Brainstem Response) testinde 1. dalganın belirginleştirilmesinde kullanılır.
Tarihçe ve Gelişim
Elektrokokleografinin gelişimi 1930'lara kadar uzanır:
Wever ve Bray (1930): Kedilerde işitme siniri üzerine yerleştirilen bir elektrot kullanarak farklı akustik uyaranlar ile elde edilen elektriksel yanıtları (CM) kaydetmişlerdir.
Davis ve Bekesy (1950): Sumasyon potansiyellerini kaydetmişlerdir.
Ruben ve Ark. (1950): CM ve AP kayıtlamaları yapmışlardır.
1970'ler:




